Banenafspraak, een springplank naar werk

Menno Knopperts werkt bij het Werkgeversservicepunt Gooi en Vechtstreek als regievoerder Banenafspraak en helpt daarbij mensen met een arbeidsbeperking aan werk. Tegelijkertijd is hij partner voor het bedrijfsleven.

Menno helpt bij het invullen van vacatures, geeft werkgevers advies over begeleiding van werknemers op de werkvloer en weet alles over financiële regelingen, gaat mee op sollicitatiegesprek en blijft ook daarna nog in contact met werkgever en werknemer.

De werkzoekenden waarvoor Menno zich hard maakt zijn de zogenaamde Doelgroepers. Dat zijn mensen die vanwege hun arbeidsbeperking ingeschreven staan in het Doelgroepregister. Dan moet je denken aan jongeren die speciaal onderwijs volgen of iemand die doof is, autisme heeft of fysiek beperkt is. Mensen die zonder extra hulp minder snel een baan vinden, omdat ze op papier niet goed uit de verf komen. Menno: “Via reguliere sollicitatieprocedures is het voor hen lastig. Hun cv en ervaring geven niet altijd goed weer wat hun capaciteiten zijn.” Ook kleeft er nog een negatief imago aan de term Doelgroep, zowel bij werkgevers als bij de mensen om wie het gaat.“ Onterecht”, claimt Menno.

“Het voelt als een stempel maar dat is het allerminst. Het is voor hen juist een springplank naar een baan. Ze krijgen hulp, tips en advies waardoor ze niet alleen makkelijker aan een baan komen, maar hem ook weten te behouden. Ook voor werkgevers is het een kans. Je krijgt een meer divers personeelsbestand met mensen met verschillende talenten en je ziet een positief effect op de saamhorigheid binnen het team. Wanneer je een collega hebt waar je wat extra rekening mee moet houden, krijg je meer onderling begrip. En last but not least. We hebben te maken met een krappe arbeidsmarkt, op deze manier krijg je als werkgever opeens veel meer keuze.”

Anders kijken

Elk verhaal heeft twee kanten, zo ook dat van de inclusieve arbeidsmarkt. Menno: “Dat mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt niet makkelijk aan een baan komen ligt ook aan hoe wij er als maatschappij naar kijken. We hebben een bepaald beeld en dat beeld is best wel hardnekkig. Iemand is doof of heeft autisme, maar dat zegt niets over zijn of haar kwaliteiten of opleidingsniveau. Het zijn ook werknemers, net zo kundig en gemotiveerd als iemand zonder een arbeidsbeperking. Het zegt alleen maar dat iemand wat extra hulp nodig heeft om een baan te vinden en zich verder te ontwikkelen. Zo kan iemand met autisme prima functioneren in een werkomgeving, diegene heeft alleen een duidelijke structuur nodig. Werkt iemand in de keuken? Schrijf dan op een bord wat er die dag gedaan moet worden. Zoiets eenvoudigs is al voldoende. En iets voordoen in plaats van het te vertellen.”

Gelukkig staan veel werkgevers sympathiek tegenover het idee om mensen in dienst te nemen die een extra steuntje in de rug nodig hebben. Ze zijn intrinsiek gemotiveerd om maatschappelijk iets goeds te doen. Maar er zijn ook werkgevers die de stap toch niet durven te zetten omdat ze verwachten dat het hen veel tijd kost. Menno: “Geef ze een kans dan zie je hoe waardevol zo iemand voor je organisatie kan zijn. En natuurlijk, je steekt er wat extra tijd in, maar je krijgt er veel voor terug. Je helpt iemand met een stap op de arbeidsmarkt en dat betekent dat ze weer meedoen in de maatschappij.” En het komt ook niet allemaal op het bordje van de werkgever. Via het werkgeversservicepunt kan er een jobcoach worden ingeschakeld, die de betreffende werknemer op de werkvloer begeleidt. Ook kunnen specifieke aanpassingen gedaan worden op de werkplek of kan er subsidie worden aangevraagd. Zo maken we samen van die springplank een stap naar een nieuwe toekomst.

Meer weten over het Doelgroepregister, de Banenafspraak of inclusief werkgeverschap. Neem contact op met Menno, hij vertelt u graag meer.